Wie ben ik?

Hoewel ik al bits and pieces heb gedeeld over wie ik ben en wat ik zoal doe heb nog niet echt gedeeld wie ik ben. Dus nu shoot ik wat inside information.

Hoi! Mijn naam is Danique. Ik woon in het zuiden van het land vlakbij Eindhoven. Ik ben getrouwd met Niek en heb 2 zoons van 5 jaar en 2 jaar. We hebben ook een Hollandse herder genaamd Luna.

Ik ben 31 jaar oud en eigenlijk tot nu toe best wel aan het zoeken geweest naar wie ik zelf ben, dit onderwerp is dus niet zo makkelijk voor me.

Ik ben altijd al erg gevoelig geweest. Vaak hoorde ik de opmerkingen als “je bent te timide”, “je bent té emotioneel” of gewoon “je bent raar”. Vaak wist ik me wel naadloos aan te passen aan de persoon tegenover, het hele “raar zijn” heb ik dus wel snel afgeleerd maar daardoor heb ik mezelf en mijn eigen karakter totaal buiten spel gezet tot er een punt kwam waarop ik totaal geen raakvlakken meer had met mezelf.
Bovenstaande tactiek van aanpassen aan de ander werkte natuurlijk ook bizar slecht in groepen. Vaak kletste ik mezelf helemaal vast omdat ik telkens van standpunt wisselde. Ik blink daarom niet uit grote groepen.
Nog een kernmerk van mijn gevoeligheid is het haarfijn aanvoelen van iemands emotie. Om maar conflicten te vermijden was ik me altijd in allerlei bochten aan het wringen.

Zoals je inmiddels misschien wel merkt ben ik me inmiddels bewust van deze kenmerken en kan ik dus werken aan dat dit niet meer al mijn energie opslurpt. Ik leer nu mijn grenzen te voelen en deze ook te bewaken. Dit blijft een uitdaging maar ik hoop dat ik hier met veel oefening beter in zal worden.

Gevoeligheid

De gevoeligheid voor emoties, geluiden, prikkels, gedachten zal ik blijven houden, dit maakt het ouderschap voor mij soms ook best wel heftig. Ik heb een zoon (die van 5 jaar) die erg lijkt op mij. Ik vind het mooi om te zien hoe zijn brein werkt maar ik hoop ook dat ik hem al een boel gezoek kan besparen.

Ik probeer welke elke dag dankbaar te zijn voor alles wat ik om me heen heb. Het zien ontwikkelen van het karakter van de jongens, het merken dat Luna steeds rustiger wordt (thank god!!), Niek die vaak erg geduldig met mij is.

Rust, regelmaat en ruimte

Dat ik gebaad ben bij rust is denk ik duidelijk. Ik doe dit doormiddel van meditatie. Ik merk als ik dit echt iedere ochtend en iedere avond vast doe, ik de wereld wat beter aankan. Verder geniet ik natuurlijk ook enorm van fotograferen. Ik ben bang in het donker op straat maar als ik ga fotograferen vergeet ik ook in de nacht altijd de tijd of besef van alles om me heen (behalve dat wat ik voor de lens heb). Ik houd van creativiteit in fotografie. Van patronen, andere invalshoeken en net dat onverwachtte. Dat creative en abstracte gebruik ik ook graag in mijn schilderwerk. Ik ben gek op schilderen (eigenlijk op alle visuele kunstuitingen). Met name waterverf is mijn medium op moment. Het overvloeien van de kleuren in het water vind ik enorm mindful. You should try it!

Regelmaat dus, ik ben een ochtendmens. Ik vind het geen issue om om 5 uur op te staan maar na 22 uur in bed is laat voor mij. Ik ben niet zo’n nightowl.

Licht

Ik ben dol op licht (want fotografie) maar ook van kaarslicht, kerstverlichting, een knisperend haardvuur. Gezellig, warm licht. Ik verkies ook licht boven donker maar besef me steeds meer dat donkerte een moment is om te helen, te ontspannen.
Maar met het donker heb ik soms nare associaties. Voordat ik een jaar geleden officieel de diagnose depressie kreeg had ik sinds de geboorte van de jongste al regelmatig last van paniek- en angstaanvallen. Deze kwamen eigenlijk altijd voor in het donker. Inmiddels heb ik hiervoor handvatten zoals meditatie maar ik zal hier ongetwijfeld ook nog wel een blog over schrijven.

Dit is zo’n beetje wie ik ben.. Misschien is het nu best depressing. Ik heb ook heel veel vrolijke aspecten maar dit is wat er nu in mij opkomt, later meer….

Let’s connect! Wie ben jij? Laat het me weten hieronder.

Volg me ook op Facebook en Instagram.