Twijfel

Deel 1:
Deze blog bestaat uit 2 delen, hoe kom je tot je diepste verlangens? Mijn tips en tricks om me uit die twijfel te helpen.

Onlangs deelde ik al op Instagram dat ik me een beetje “Meh” voelde. Niet helemaal op mijn plek en op zulke momenten slaat twijfel me om de oren. Is dit wel mijn pad? Doe ik wel wat ik moet doen? Gaat het wel lukken om hier ook echt een LOPENDE onderneming van te maken? Is dit wel echt waar mijn hart ligt?

Het lastigste aan deze twijfel is het gevoel in een zwart gat te zitten. De neiging om jezelf helemaal onder te dompelen in Netflix en Social Media is groot. Dit heb ik dan ook een tijdje gedaan maar uiteindelijk weet ik dat mijn antwoord daar niet ligt…

Ter info: Wat ik in deze blog schrijf is niet bedoeld om zielig te doen, iemand te manipuleren in aankopen doen of iets in die richting. Misschien volg jij me langer en weet je dat ik vaker Heart-to-hearts heb gedeeld want ik houd, boven alles, van echtheid! Wat ik hieronder met je deel komt uit het verlangen om ook de imperfecties te laten zien. Imperfecties die we allemaal hebben maar waar we zo vervreemd van zijn geraakt.

Twijfel door onzekerheid

Doe ik het wel goed genoeg? Ben ik wel leuk genoeg? Vragen die onze innerlijke criticus (Hi, Helen) ons met regelmaat stelt. Jij hoort deze (of soortgelijke) vragen vast ook heel vaak in je hoofd. Nu ik ondernemer ben staat de vraag “wat als niemand op mij zit te wachten” prominent bovenaan. Als er dan weinig aanvragen binnenkomen lijkt dit een bevestiging te zijn. Zie je? Niemand zit op mij te wachten.

Maar wat nou als ik niemand aanspreek omdat ik weer te ver van mezelf en mijn eigen kernwaarden aan het afdrijven ben? Als ik mezelf weer verschuil achter de standaard en probeer te doen of maken waarvan ik denk dat anderen het zouden willen.. (volg je me nog?;-))

Hoe ontdek je dan waar je hart ligt?

Dit is een vraag waar ik dan een beetje mee worstel. Ik wil helemaal niet erkennen dat ik weer aan het afdwalen ben van mijn eigen verlangens of mijn kernwaarden. Niet erkennen dat ik twijfel. Ik wil gewoon doen alsof alles fantastisch is, Netflix kijken en chocolade eten. My life is awesome! A.k.a Struisvogelpolitiek. Want opzoek gaan naar je echte verlangens is oncomfortabel, het is moeilijk en ik moet die f*cking chocolade weer terug in de kast leggen.

Hoe kom je dan bij je verlangens? Helaas pindakaas, niet door naar anderen te kijken, niet door jezelf te vergelijken met anderen en niet door jezelf te verdoven met prikkels, suiker, vettigheid of alcohol. Wat voor mij werkt is meditatie, schrijven, natuur, stilte zoeken. Een kaarsje aanzetten en rustig een plekje voor jezelf zoeken en net als je dan dat ongemakkelijke moment bereikt… ga dan op je handen zitten en pak niet, uit gewoonte, je telefoon om een beetje te scrollen.

Meditatie

Op de eerste plaats meditatie. Als dit lastig is volg dan een geleide meditatie. Ik gebruik daarvoor Meditation moments maar op Youtube en Spotify zijn er ook heel veel te vinden. Het gaat erom dat je al die eindeloze gedachten en oordelen even parkeert om in te checken bij jezelf. Doe een bodycheck. Wat voel je? Een spanning in je nek? Hoofdpijn? Stramme spieren? En wat zeggen deze sensaties je? Je hoeft het niet op te zoeken, ga maar na welk gevoel dit je geeft. Is het pijnlijk? Vervelend? Heb je het gevoel dat een bepaalde beweging verlichting zou geven?

Vel niet meteen een oordeel, ook geen kritiek op jezelf. Ga alleen maar voelen en erken wat je opmerkt. Hoe vaker je dit doet, hoe sneller het een volgende keer gaat.

Schrijven

Schrijven is vaak mijn go-to remedie. Niet echt doordacht maar gewoon een beetje kletsen tegen mezelf. Ik koop er speciaal een (niet te mooi) notebook voor en begin gewoon te pennen. Ja, dat wordt dus vaak mijn “zeurboek” maar dat geeft helemaal niks.

Natuur

Deze behoeft denk ik geen uitleg. Het is wetenschappelijk bewezen dat de natuur een rustgevende werking heeft op ons lichaam. En hoewel ik het heel lastig vind om in die donkere periode te KIEZEN voor natuur, zoals een boswandeling maken, is natuur overal om ons heen. Het is in de eekhoorn die in de boom voor het huis klimt. In een roze zonsondergang, in vliegende vogels, in de geur van regen op het gras. Zodra je de natuur dichtbij gaat zien zal de drempel veel lager liggen om daar mindfull me om te gaan. Kijk is naar je omgeving zonder dat je er een foto van wil maken. Wat zie je? Een schattige slak, een rupsje, bijen zoemen. Denk niet te moeilijk. Dat kan je er alleen maar van weerhouden je los te maken uit je patroon.

Stilte zoeken

Tot slot, en deze is eigenlijk een combinatie van al het bovenstaande, de stilte opzoeken. Zodra je je gedachten even op “mute” kan zetten en je de afleidingen van onze snelle omgeving even los laat, kun je horen wat je lichaam je te zeggen heeft. Welke richting moet het zijn? Waar wordt je echt gelukkig van? Waar dwalen je gedachten naartoe als je ze vrij laat.. Als geld, status, opleiding er niet toe deden? Wat voel je dan? Soms duurt het even voordat je eruit bent. Soms is het een vreselijk oncomfortabele route, soms betekend het dat je iets heel groots achter je moet laten of dat je van alle gebaande paden af moet wijken en dat is misschien iets waar ons hoofd niet heel erg enthousiast over is.

Het kan soms eenzaam voelen, wat zeg ik.. Het zal vaak eenzaam voelen. Dit is meteen de reden waarom de twijfel ontstaat om niet goed genoeg te zijn. Er is namelijk niemand zoals jij. En met hoeveel mensen in je omgeving bespreek je de dingen die ik hierboven schreef? De uitkomsten hiervan? Je dromen, zonder oordelen? I’ll tell you.. Met niemand. Ik tenminste niet en ik kom net uit therapie.

Wat leverde dit soulsearchen mij op?

Ik ben hier al een tijdje mee bezig. En hoewel ik weer wat ben afgedwaald kun je het gewoon op ieder moment weer oppakken. Wees niet te hard voor jezelf. Het gaat niet allemaal in 1 keer. Maar als je te lang je hartenwens/je kernwaarden/je ultieme verlangens negeert liggen er wel serieuze gezondheidsrisico’s op de loer. In mijn geval depressie, maar denk ook aan burnout, blessures, hart- en vaatziekte.

Ik neem mijn gevoel van “meh” dus uiterst serieus als dit niet na een weekje rustnemen overgaat. Als het mijn vlammetje dooft, als de twijfel groeit, of als ik het gevoel heb langzaam mijn plezier te verliezen. Al het bovenstaande heb ik dus in de afgelopen weken regelmatig gedaan (ja ook Netflix en chocolade) en hoewel het soms lastig is om het onder woorden te brengen of er de vinger op te leggen ga ik je wel meenemen in mijn proces in deel 2 van deze blog.

Disclaimer: De foto’s en teksten op deze website zijn door mijzelf geproduceerd. Op dit werk rust auteursrecht. De beelden en teksten mogen niet zonder toestemming door derden worden gebruikt.

Volg me ook op Facebook en Instagram.