Wat we missen als we zonder er bij stil te staan, alles maar gewoon kopen.
Vandaag is het Lughnasadh/Lammas en tijd voor reflectie.
Vandaag, op 1 augustus is het Lughnasadh (loe-na-sa) of Lammas en neem ik tijd voor reflectie. Een viering van de eerste oogst. Granen worden rond deze periode geoogst. Een moment wat we in onze maatschappij, waarin we brood gewoon in de winkel kopen, misschien wat uit het oog zijn verloren. Onze pre-christelijke, Keltische, voorouders vierde dit moment met een uitgebreide viering. Een viering van de vruchtbaarheid van moeder aarde, de start van de herfst en dankbaarheid voor de overvloed van de aarde.
Op dit moment zijn we een paar dagen voorbij “earth overshoot day”. Het moment waarop we meer hebben verbruikt dan de aarde produceert. De overvloed van de aarde wordt (in grote delen van de wereld) vooral gezien als gemeen goed, iets wat te koop is en waar we allemaal (soms ondankbaar) gebruik van maken.
Lughnasadh reflectie
Op dit moment zitten we midden in de zomervakantie. Een rustigere tijd waarin volop tijd is voor reflectie. We all know dat ik heeel erg houd van reflectie.
Ook ik loop gedachteloos door de supermarkt mijn wagentje te vullen met alles wat ik denk nodig te hebben. Ik claim de natuur zo lief te hebben. Het is zelfs een van mijn kernwaarden maar er zijn momenten dat ik daar helemaal aan voorbij ga. Dat geldt voor alle kernwaarden. Herken jij dat? Dat je wel helder hebt wie je van binnen bent maar dat het maar niet lukt dit ook uit te dragen?
Dat er dan angst ontstaat over wat de ander daar van zou vinden?
In mijn onderneming blijf ik maar “mainstream” focussen om vooral geen klanten af te wijzen terwijl ik daardoor nu niemand ècht aanspreek.
Het wordt tijd om voor mezelf uit te komen, uit te spreken wie ik ècht ben! Kleur te bekennen, ook als daarmee een groot deel van mijn omgeving geen raakvlak met mij heeft. Juist dan!
Voel jij je ook wel eens zo’n vreemde eend in de bijt? Alsof je met niemand ècht connectie hebt? Maar aan de andere kant, hoe kun je connectie met iemand maken als je niet voor jezelf uitkomt? Als je doet wat iedereen maar doet, terwijl het eigenlijk helemaal niet bij je past.
Oude gebruiken
Oude gebruiken hebben voor mij iets magisch, al als klein meisje vond ik een bepaalde fascinatie voor oude verhalen over de Germanen, Noren en Vikingen, vroegmiddeleeuwse gebruiken, Keltische feesten. De tijd waar religie nog niet de boventoon voerde maar waar werd geleefd vanuit de natuur. Dat wat om de mensen heen te vinden was, in samenwerking met de gemeenschap.
De oude gebruiken, feesten en tradities vindt je hedendaags veelal terug in natuurreligies zoals hekserij, wicca en paganisme. In deze natuurreligies vind ik ontzettend veer herkenning.
Vandaag dus Lughnasadh
De dag van de god Lugh (zonnengod/lichtgod). De dag van de eerste oogst.
Wat doe ik om het te vieren?
- Een brood bakken, in sommige tradities wordt een taart gebakken
- Meditatie rondom overvloed, dankbaarheid en moeder aarde
- Graanpoppetjes maken en verbranden of offeren aan de natuur
Vandaag sta ik bewust stil bij wat de aarde ons schenkt, ben ik dankbaar en geef ik terug om mijn dankbaarheid te tonen.
Disclaimer: De foto’s en teksten op deze website zijn door mijzelf geproduceerd. Op dit werk rust auteursrecht. De beelden en teksten mogen niet zonder toestemming door derden worden gebruikt.
Pingback: Als de dagen korter worden.. - D.Verts