Een half jaar geleden startte ik officieel met mijn eigen bedrijf. Vanuit de ziektewet greep ik de kans om, zodra ik de WW in ging, te starten met een onderneming. Nu bijna een half jaar later is het tijd voor een nieuw hoofdstuk in mijn bedrijf.
Een korte samenvatting
Eerder deelde ik het ook al, maar even een korte recap van de afgelopen jaren.
Volg de links naar de blogs over wat er aan vooraf ging: Twijfel en diepste verlangens
Eind 2021 heb ik me ziekgemeld op mijn werk. Ik werkte destijds voor een organisatie bij de overheid en dat liep niet echt top. Voor mij was het een vreselijke werkomgeving. Ik had al eindeloos lichamelijke klachten, van vage griep tot vervelende “spier” pijnen die ik niet kon thuisbrengen. In december knapte er wat.
Ik reageerde extreem op mijn kinderen waardoor ik mijzelf niet meer vertrouwde als ouder. Ik was oprecht bang dat ik ze misschien iets aan zou doen.
Nadat ik hulp zocht en via de huisarts werd ik doorverwezen, belandde ik in een langdurige therapie om mijn depressie te behandelen.
Mijn werk hield op
Mijn werk hield op. Ik heb tot op de dag van vandaag nooit meer wat van mijn ex-collega’s gehoord. Ik kwam in de ziektewet en uiteindelijk is mijn contract niet verlengd. Het grootste cadeau wat ik van die organisatie heb ontvangen.
Eenmaal in de WW wist ik het. Mijn houvast tijdens mij depressie was fotograferen. Letterlijk de pauzeknop indrukken. Gebruik maken van het hier en nu om even uit mijn hoofd te komen.
Dit was wat ik wilde doen. Fotograferen! Mensen vastleggen, de natuur vastleggen. Èchtheid vastleggen. Alle oude patronen en (zelf)oordelen die ten gronde lagen aan mijn depressie zoals: Niet goed genoeg zijn, teveel zijn, niet gezien worden, etc. wilde ik in mijn fotografie stoppen. Daarmee wilde ik anderen wél zien en anderen het gevoel geven wél goed genoeg te zijn.
Maar wat deed ik…?
Maar wat deed ik…? Ik viel weer terug in alle oude patronen. Ik ging voor “zekerheid” in mijn bedrijf. Na allerlei cursussen te hebben gevolgd had ik zo helder wat ik wilde en wie ik was, en toch… ging ik doen wat iedereen al deed. Ik bedacht “standaard” pakketten en acties in de hoop daarmee een groter bereik te krijgen. Maar omdat dit eigenlijk niet echt was wat ik wilde en en eigenlijk ook niet echt een toegevoegde waarde was, kwam hier helemaal niets van. Het voelde als falen, alsof niemand op me zat te wachten. Maar eigenlijk was ik gewoon niet trouw aan mezelf. Niet iedereen hoeft op mij te zitten te wachten. Tijd voor een nieuw hoofdstuk!
Mijn eigen ontwikkeling
Mijn eigen ontwikkeling liep parallel aan mijn ontwikkeling als ondernemer. Ik ben weer terug in paniekvoetbal geschoten maar besef me nu dat dit speelt en kan hier wat aan doen.
Als persoon ben ik de afgelopen tijd veel opzoek geweest. Ik wilde zin geven aan mijn “anders zijn” en zocht in psychologische informatie. Dit was voor mij niet het antwoord. Maar mijn antwoorden vond ik wel!
Over wat dit betekend op persoonlijk vlak zal ik binnenkort nog een uitgebreide blog delen maar op het gebied van mijn onderneming heb ik nu een duidelijke visie.
Mijn fotografie inzetten als middel, en zelfontwikkeling, doelen stellen, oude pijnen helen als doel. Programma’s ontwikkelen waarbij vrouwen met elkaar kunnen verbinden als een tribe waar ik zelf zo naar verlang.
Oude rituelen en gebruiken, natuur en verbinding als hoofdthema’s.
Waarbij coaching, elkaar versterken, familieopstellingen etc. belangrijke punten zijn. Spiritueel maar niet alleen maar met ons hoofd in de wolken.
Het voelt alsof ik een half jaar “late to the party” ben want ik wist dit al, maar toch heb ik dit niet (goed) ingezet. Nu loopt de startperiode ten einde en zal ik naast mijn eigen onderneming een anderen inkomstenbron moeten zoeken. Hoewel ik het jammer vindt dat ik dit een half jaar lang heb genegeerd voelt het ook alsof ik als persoon nog zoveel gegroeid ben in de afgelopen 6 maanden. Dit was oprecht nodig om dit vol vertrouwen te kunnen ontwikkelen.
Let the trip begin! Een nieuw hoofdstuk.
Ik ga nu enorm hard aan de slag om programma’s te ontwikkelen, samenwerkingspartners te zoeken, een community te bouwen. Cheers op een nieuw hoofdstuk. Let’s keep in touch.
Volg je me al op Instagram?
Pingback: Mijn heksenpad - D.Verts