Inmiddels ben ik bijna een jaar bezig met de bouw aan mijn eigen onderneming. Een jeetje, wat een bewogen jaar was dat. Maar ik ben wel tot een hele fijne conclusie gekomen. Ik heb een enorme “portret liefde” en dan bedoel ik echt een massive “crush”. Ik zal je meer vertellen.
Waar ik vorig jaar nog onzeker zocht naar wat ik wilde is mijn portret liefde inmiddels overduidelijk een belangrijk aspect om rekening mee te houden.
Een jaar geleden…
Eigenlijk begon het allemaal al veel langer geleden, wil je daar meer over lezen? Klik dan hier.
Maar mijn huidige proces begon ongeveer een jaar geleden. Vlak na een flinke depressie en maanden van therapie had ik besloten dat ik fotografie mijn beroep wilde maken. Als hobby heeft het me door aardig wat donkere perioden heen geholpen.
Met behulp van het UWV kon ik gebruik maken van een half jaar “startperiode” waarin ik met behoud van een gedeelte van mijn WW uitkering mocht proberen mijn eigen onderneming te starten. Lees de blog over deze startperiode hier.
Achteraf kan ik zeggen dat dit een leerzame “journey” was maar dat mijn ziel verkopen aan commercie continue op de loer lag. Het werd naarmate de maanden vorderde een beetje “paniekvoetbal”. Ik moet toch inkomsten binnenkrijgen?! Zorgvuldig had ik mijn doelgroep bepaald, mijn niche gekozen om vervolgens als kip zonder kop alles maar aan te nemen, op zoek naar waar ik mijn geld kon verdienen. Ik deed wat ik iedereen zag doen, alleen….. was ik een cheap ass rip off. Dat kwam helemaal niet uit mijn hart.
Portretfotografie
Mijn doelstelling was altijd spontane en authentieke beelden maken. Mijn stijl was vrij snel duidelijk, herfstachtig, donker, warm, rauw. Alsof je met een warm dekentje en een theetje op de bank zit bij een warm vuurtje, terwijl de regen tegen de ramen aantikt.
Ik heb verschillende takken van fotografie geprobeerd, en ik had mezelf wijsgemaakt dat authentieke fotografie niet goed samen ging in portretfotografie en al helemaal niet in een studio, dus ik koos voor allerlei andere soorten. Ik probeerde bruidsfotografie en deed hier ook een opleiding in. Maar ik als gevoelige introvert vond dit echt enorm intens. Ik moest hier dagen van bijkomen, zowel fysiek als mentaal. Dat is echt topsport!
Ook grote groepen zijn om mijn typische karaktereigenschappen niet echt heel erg mijn ding. En ik wil zo graag ook ècht verbinding voelen met de persoon aan de andere kant van de camera. 1-op-1 is dus meer mijn cup of tea. Kinderen vastleggen vind ik ook echt te gek. lekker rondrennen door het bos. Gezellig kletsen over dingen.
Dutch Design Week
Big break through tijden de DDW, ik had hier hele leuke plannen voor. Ik moest mijn werk exposeren en ik zou een pop-up ministudio bouwen.
Uiteindelijk ook hier weer meer gekozen voor veiligheid, wat zouden mensen “mogelijk” willen kopen, ipv wat wil ìk laten zien. Zo jammer want vanaf dag 1 stoorde ik me aan wat ik liet zien, durfde ik niet vol trots mijn werk te presenteren, terwijl ik zeker wel werk heb waar ik trots op ben.
Zo’n enorm leermoment want wat zou ik in een volgende editie bijvoorbeeld willen ophangen dan? Als ik me nu zo schaam.
Food for thought.
Maar wel had ik wat leuke mensen in mijn “studiotje” en dat was zo ontzettend gezellig. De foto’s vind ik zelf zo mooi, authentiek en geven een ècht inkijkje in hoe iemand is. Daar waar ik altijd dacht dat je met portretfotografie in een studio geen verbinding kon voelen met je model bleek nu ineens dat dit juist super goed ging!
Next level, portret liefde
Dit gaf mij weer enorme inspiratie en een enorme portret liefde om juíst die beelden zo ècht mogelijk neer te zetten. Inmiddels heb ik naast mijn eigen onderneming ook een te gekke baan in loondienst en de nodige ervaringen opgedaan op ZZP gebied. Ik kan nu dus ik alle rust opzoek gaan naar wat ik ècht wil. Ik hoef geen rekening te houden met commercie, snelle klussen om geld binnen te harken. Het grootste geluk is dat ik nu mag gaan zoeken in mijn eigen creativiteit. Ik mag mezelf nog meer gaan ontwikkelen en opzoek gaan naar mijn unieke kracht.
Mijn volgende stap daarin is weer een nieuwe stijl aan mijn oude handtekening. Het rauwe, natuurlijke, vintage, moody gevoel blijft. Maar nu met een te gekke nieuwe toevoeging. Binnenkort zal ik hier mijn nieuwe portfoliomateriaal delen maar ik geef al een teaser, het wordt woest, het wordt scandinavisch, het wordt ancient en het heeft alles te maken met portretfotografie!
Exciting yes? Mijn portret liefde is ontstaan en krijgt nu zonder druk een nieuw karakter. I can’t wait om je te laten zien wat er nu al tijden in mijn hoofd borrelt.
Zo bizar hoe dit jaar is gegaan qua ontwikkeling. Ergens lijkt het alsof ik terug bij af ben terwijl er anderzijds ook echt 1000 dingen veranderd zijn.
Heb jij ook zo’n enorme ontwikkeling doorgemaakt? Laat het me gerust weten, dat lijkt me super interessant.
Als je het leuk vindt om meer van mij te zien, zorg dan dat je me op onderstaande kanalen even volgt. Dat zou mij enorm helpen!
Disclaimer: De foto’s en teksten op deze website zijn door mijzelf geproduceerd.
Op dit werk rust auteursrecht. De beelden en teksten mogen niet zonder toestemming door derden worden gebruikt.